en weg waren mijn dollars & op de zeilboot

Weer even een update, want krijg nogal veel commentaar...
Na het vertrek van mijn lieve papsie, mamsie en oompje is de tijd snel gegaan. Hard gewerkt, op het werk is het nog steeds super. Omdat ik guest service manager ben moet ik allerlei problemen oplossen en gasten helpen en iedere dag dus weer andere dingen, dus niet saai.. das wel lekker. Met Roberto gaat het ook muy bien, die werkt natuurlijk veel harder dan mij....(zegt ie altijd, ik laat hem maar in die waan) maar hij vermaakt zich wel als manager in de f&b. Vorige week hadden wij de Nederlandse spelletjes avond georganiseerd en hebben we lache dingen gedaan. Meloen happen in de yoghurt en tweeling lopen, vastgemaakt met tape aan elkaar en eilopen om het zwembad! Haha er werd een paar dagen geleden opeens een heel ei uit ons zwembad opgedoken, maar wij dachten dat we niks in het zwembad hadden laten vallen, wel dus! Was lachen. Daarna met bibbeltje meegegaan naar cancun en daar geslapen want de dag erna hadden ro en ik vrij en gingen we naar Isla Mujeres, lekker verkleurd en gerelaxed.
We hadden vorige week maandag al 9 maanden verkering, ongelofelijk!!! Dus had ik mijn geliefde verwend met nieuwe kleren, heel stoer en had ik een lekkere massage en jacuzzi geregeld de dag van te voren. Onze volledige namen opgegeven en om korting gevraagd omdat ik een local ben en omdat ik hier werk. Heb gelukkig niet gezegd WAAR ik werk, maar wel dat ik in Playa werk. WANT...... Toen we de massage tent in liepen checkte in mijn geld om te kijken of ik alles bij me had: ja een briefje van 100 USD. Wij naar boven werden we in aparte kamers gemasseerd, heel gezellig ja... Toen gingen we beneden een peukie doen en ondertussen ging de man de jacuzzi aanzetten boven. Onze spullen lagen dus nog boven, wat denk je: we komen terug boven, die jacuzzi schoot niet op, dus we gaan naar beneden om te betalen. GELD WEG! Ja hoor ik had het dus zekerteweten nog bij binnenkomst, dus iemand moest het gejat hebben. Natuurlijk gingen ze ontkennen en toen zei ik okay, we moeten even naar de bank om te pinnen en.... we zijn naar huis gegaan en niet meer terug gekomen. De dag erna zat ik wel te poepen hoor, op het werk neem ik normaal op: guest service buenos dias met lizzy (in het spaans dan natuurlijk) maar vanaf toen is het geworden: guest service buenos dias wat kan ik doen voor u? Haha. Ik zeg mijn naam niet meer en dacht de eerste dagen de hele tijd dat ik die vent zag lopen. Maar die komt toch niet, hij heeft immers mijn knaken gejat, dus... De avond verder was niet meer zo romantisch, was boos en heel chagrijnig, ben in bed gaan liggen en in slaap gevallen.....

Deze zondag gingen we met zijn allen naar cancun met de bus omdat we een prive zeilboot gingen huren. Toen we in Cancun overstapten van bus gebeurde er iets heel vaags... ik wilde instappen maar een dikke vetplek duwde me aan de kant en ging voorschieten. Dus ik dacht eikel, wat doe je, maar okay. Toen ging ie vervolgens in de ingang van de bus blijven staan en hij was niet een kaartje aan het kopen ofzo, dus ik ging weer om hem heen om een kaartje te kopen. Toen ging hij weer om mij heen. Heel vreemd allemaal, maar verder niet echt nagedacht waarom die vetklep zo raar deed. Totdat ik ging zitten in de bus en een man achter mij begon allemaal tegen mij te schreeuwen. WAT BLIJKT??? Die hufter had de portemonnee van Robert gejat uit mijn tas die een beetje open stond, daarom deed ie zo raar. Dus als in een actie film ging de adrealine door ons heen stromen, de bus reed net weg, maar dankzij mijn lieve stemmetje kon ik zo hard STOP roepen dat de chauffeur bijna een hartstilstand kreeg en dus snel stopte. Ik zei tegen Annie: pak mijn spullen en Ro was al uit de bus gevlogen en ik erachter aan. Keihard rennen, maar we wisten niet waar de vent was en er stonden heel veel busjes op de weg, dus wij snel die busjes checken maar toen riepen mensen dat ie over was gestoken. Dus wij als een gek de weg over rennen, alle autos en bussen stopten, want die zagen een hele stoet met hele snelle gekke Nederlandsers als bezetene die weg over rennen met allemaal tassen en handdoeken enzo, moet er erg grappig uit hebben gezien. En wij dus naar die dikzak gerend, gelukkig was ie echt vatzig en best oud, dus hadden we hem zo te pakken. Hij begon bijna te janken toen ie Robert =witheet van woede= zag en gaf snel portemonnee terug en begon ie te roepen: mijn vrouw en kind zijn zo ziek, ik heb geld nodig blabla. Ik stond te trillen van woede en hem zo hard tegen die man gekrijst dat ik mijn eigen stem niet eens meer herkende. We wilden hem aangeven bij politie, maar die was niet in de buurt en wij hadden geen zin in al die sores, dus uiteindelijk hebben we hem laten gaan.. wat een belevenis. Echt iedereen was meteen wakker en er was ook een andere Mexicaan uit de bus gesprongen om ons te helpen, die was ook super mega woest op hem! Echt lief. Toen zijn we weer de straat overgestoken, portemonnees goed weggedaan in onze tassen en iedereen stond te kijken naar de afloop. Voelde me wel een beetje een hero, eigenlijk hadden ze nog moeten klappen, maar helaas.....
Ik zat natuurlijk te zweten want het was al snikheet die dag, vanaf nu vertrouwen we nooit meer een Mexicaan. Dat is unaniem besloten. Toen gingen we op weg naar de catamaran die Marloes had gereserveerd. Niet dus, geen reservering. Verder gezocht en uiteindelijk een vet relaxte zeilboot gehuurd met kapitein en koude biertjes. Met die boot zijn we van cancun naar Isla Mujeres gevaren en lekker gezonnebaad, jaja weer bruin dus.... het was echt een zwaar kicke dagje! Heel leuk met zijn allen
Fotos komen er aan snel...
Morgen krijg ik een collega. Heb haar ent ontmoet en rondgeleid en ze lijkt me super aardig, beter kan ik wat minder veel en minder hard gaan werken en heeeeeel hopelijk nadat ik haar heb ingewerkt, van 12 tot 20 gaan werken. Dan kan ik sochtends naar het strand!!!! Lets hope. Verder begin ik steeds meer te beseffen dat het leventje me hier eigenlijk wel super goed bevalt. Mis mijn lieve familie, vriendjes en vriendinnetjes wel, maar Nederland echt niet. BAH, dus heb ik besloten dat ik hier blijf wonen en niet meer terug naar Nederland ga.
Met nieuwjaar moeten we werken, maar tot 23 uur en daarna ga ik housen op het strand onder de palmbomen met lekkere cocktails. Zal aan jullie denken om 24 uur, alleen jammer dat het dan bij jullie 07.00 uur s ochtends is. Dus als het voor jullie nieuwjaar is, ben ik nog aant werk en is het 17 uur. Hahaha grappig! Anyway ik heb er zin an....
Ps. Van dat blijven wonen is een geintje. Kom nog steeds naar Nederland op 11 januari!!
Heel veel liefs en een dikke zoen